‘Zélf blijven nadenken, dat is het állerbelangrijkste.’

Het leven van Senna Bombach staat al 21 jaar in het teken van hockey. Na twintig jaar in haar geboortestad Nijmegen gespeeld te hebben en een jaartje in Amsterdam, zet ze nu volop in op de Tilburgse hockeytrots HC Tilburg. Als speelster in het eerste damesteam én als trainer/coach van het eerste meisjesteam. De duizendpoot is in één ding duidelijk: op dit niveau moet je zélf blijven denken.

‘HC Tilburg is een club met ambitie en volop talent binnen de gelederen. Mooie faciliteiten ook, een plek waar ik me thuis kan voelen.’ Hoewel ze in Nijmegen blijft wonen – ‘Daar krijg je me echt niet zomaar weg’ – hoopt Senna haar hart de komende jaren aan de Tilburgse vereniging te verpanden. ‘Ik wil graag meebouwen om hun ambities waar te maken.’

‘Ik kan ontzettend trouw zijn aan een club.’

Ze is extravert, ambitieus en gedreven. Feestneus en gangmaker, maar ook bloedserieus. Een ‘emotiehockeyer’ werd ze genoemd. Die karaktertrek was tevens de reden waardoor Senna na tien jaar Nijmegen min of meer noodgedwongen vertrok bij de club waar ze haar hele hart en ziel in had gestopt. ‘Ik ben altijd vol overgave voor het hockeyen gegaan en soms kan ik me inderdaad verliezen in een wedstrijd. Dan komt de emotie bovendrijven. Maar ik vertrek niet zomaar, ben ontzettend trouw aan een club.’

Van haar vijfde tot haar vijftiende speelde Bombach voor de Nijmeegse club Union, daarna tien jaar voor Nijmegen, waarvan een aantal jaren op het hoogste niveau. Na een tussenjaar bij Hurley in Amsterdam kiest ze nu voor HC Tilburg. ‘Lekker dicht bij Nijmegen dus ik hoef niet verhuizen’, lacht ze. ‘En ik ben pas 26 hè, ik wil graag nog een jaar op een hoog niveau spelen. Als je dan door Tilburg wordt gevraagd is dat top.’

Groei en ontwikkeling
Naast speelster wordt Senna de trainer/coach van de Meisjes-A1. Een rol die haar op het lijf geschreven is. Ze haalde een Master in Coaching aan het Johan Cruyff Institute en was hoofdtrainer bij de hockeyacademie. Als ZZP-er coacht ze allerlei doelgroepen op het gebied van sport en bewegen en in de avonduren staat ze bij Union op het veld om de jonge meiden te trainen. Op termijn hoopt ze door te groeien naar een rol als damescoach, maar met haar huidige ambitie als speelster, valt dat niet te combineren.

Als trainer/coach van Meisjes-A1 krijgt Senna energie als ze de meiden beter kan maken. ‘Het is echt heel gaaf om hen te zien groeien. De jeugd is het beste wat je als club hebt en de A-selectie helemaal. Die leeftijdsgroep, 17-18 jaar, is heel interessant omdat die meiden veel keuzes voor zich hebben. Ik begrijp hen en kan ze het menselijk aspect in hun ontwikkeling bijbrengen. Zelf heb ik ook het een en ander meegemaakt. Veel finales gespeeld ook, of dat nou om promotie of degradatie ging. Met die ervaring kan ik hen ondersteunen en er het beste uit halen. Of dat nou de weg naar de top is of een andere route.’

‘Het is niet aan mij om te zeggen wat goed of fout is. Iedereen maakt zijn eigen keuze.’

Zélf blijven nadenken
Door haar eigen levenservaring weet Senna dat het niet werkt om een team op dit niveau voor te schrijven hoe ze moeten hockeyen. ‘Natuurlijk kan ik hen technisch en tactisch veel leren, maar het állerbelangrijkste is dat iedereen zélf nadenkt. Wees bewust van wat je doet en waarom, dát wil ik ze bijbrengen. Ik ga echt niet vertellen wat goed of fout is, iedereen maakt zijn eigen keuzes. Dat geldt ook in het hockey. Dat je bijvoorbeeld weet waar je medespeelsters staan, waarom ze een bepaalde lijn lopen en hoe jij daarop moet anticiperen.’

Vrijheid
Bombach is zich ervan bewust dat ze hierin de balans moet vinden. ‘De uitdaging is om de juiste snaar te raken. Dat ik mezelf niet te ambitieus opstel maar ook weer niet te lollig overkom. Over het algemeen lukt dat goed. De feedback die ik meestal krijg is dat ik dichtbij een groep durf te staan, maar ook heel duidelijk kan zijn.’
Vrijheid bieden is daarbij het toverwoord. ‘Je moet de vrijheid voelen om jezelf te kunnen ontwikkelen. De ploeg bepaalt de doelstelling en wat er moet gebeuren om dat doel te behalen. Vervolgens faciliteer ik het proces en gaan we ervoor. En natuurlijk heeft de club zijn kader. Want ja, Meisjes-A1 bij HC Tilburg moet wel landelijk spelen natuurlijk. Als we volgend jaar de play-offs halen, zou ik dat een mooie prestatie vinden.’

Door: Theo van Etten